Ιερός ναός Αγίου Γεωργίου

Οι Στραντζαλιώτες διωγμένοι από τα σπίτια τους το 1914 εγκαθίστανται στα Γιαννιτσά έχοντας άμεση ανάγκη μια εκκλησία .Το 1918 , ο Μητροπολίτης Βοδενών Κωνστάντιος Α΄ δίνει την άδεια ιδρύσεως εκκλησίας ενώ σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα παραχωρείτε και κατάλληλος χώρος για εκκλησία. Έτσι με την άμεση κινητοποίηση των κατοίκων δομείτε η πρώτη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που δυστυχώς το μέλλον της δεν έμελλε να είναι μεγάλο καθώς τα γερμανικά στρατεύματα έκαψαν την εκκλησία το 1944. Το 1948 έπειτα από την έντονη ανάγκη των κατοίκων για εκκλησία, αφού μέχρι τότε αναγκάζονταν να εκκλησιάζονται την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στήνεται ένας υποτυπώδης ναός για την λατρευτικές ανάγκες των πιστών, ενώ τον ίδιο χρόνο έγινε η τελετή θεμελίωσης για τον καινούργιο ναό και το 1957 γίνονται τα εγκαίνια του καινούργιου ναού, που κρατά μέχρι σήμερα. 

Ο ναός είναι σταυροειδής μετά τρούλο και είναι όλος πετρόχτιστος εκτός από τις κεντρικές κολόνες. Το ύψος του φτάνει τα 19μ., ενώ το μήκος φτάνει τα 32μ. και το φάρδος τα 19μ. .Το 1965 έπειτα από δωρεά ενός ενορίτη από την Στράντζα το πολύ λιτό τέμπλο αντικαταστείται από καινούριο με επιπλέον γύψινα διακοσμητικά στοιχεία. Το αρχικό μήκος του ναού ήταν 27μ. αλλά έπειτα από την αύξηση του πληθυσμού γίνεται προέκταση του ναού κατά 9μ. .Ένα άλλο επίσης σημαντικό έργο είναι η αγιογράφηση του ιερού ναού που ξεκίνησε το 1983 και ανατέθηκε στον Αγιογραφικό οίκο του Χριστοφάνη Βουτζινά και η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε είναι μακεδονικής σχολής. Ο ναός είναι δισυπόστατος καθώς είναι αφιερωμένος και στον Άγιο Νικόλαο. 

Τέλος, στον ναό φυλάσσονται κειμήλια από την περιοχή της Στράντζας, ενώ το 1963 ήρθε το μεγαλύτερο κομμάτι του τιμίου ξύλου προς αγιασμό των πιστών και το 2006 μετεφέρθη στον ναό η Χαριτόβρυτος ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου και υπολογίζεται ότι σε 18 ώρες προσκύνησαν 12.000 άτομα και έπειτα έγιναν όλες οι αρμόζουσες τιμές για την αναχώρησή της.